Gdy chcemy korzystać z jakiejś nowej umiejętności, to plan jest prosty: zacząć ją robić i regularnie ćwiczyć. Oprócz tego zaakceptować, że czasem zaliczymy porażkę, mimo tego nie tracić zapału i ćwiczyć dalej. Większość z nas zgodzi się z takim podejściem. Jednak wielu traci entuzjazm właśnie ze względu na konieczność bycia systematycznym w rozwijaniu nowej umiejętności.

Są dwie wiadomości: dobra i lepsza. Dobra jest taka, że systematyczności można się nauczyć, a jeszcze lepszą wiadomością jest to, że efekty systematycznej pracy zależą wyłącznie od nas samych.

Obraz siebie w przyszłości

Obraz siebie w przyszłości i odpowiedź na pytanie: „Czego pragnę?” są silnymi motywatorami w wytrwałości realizowania swoich celów i marzeń. Twoje ciało postępuje za umysłem, więc namaluj i uaktywnij w swoim wewnętrznym obrazie wizję zrealizowanego celu czy spełniania marzenia. Ta wizualizacja jest jak koło ratunkowe, gdy tracisz zapał do systematyczności. Ona sprawia, że łatwiej inwestować codziennie swoją energię w nową przyszłość.

W tym kontekście możemy też mówić o sile woli, którą Kelly McGonigal, psycholog zdrowia i wykładowca na Uniwersytecie Stanforda, określa jako siłę woli, by robić to, co liczy się naprawdę.

Sprawdź to sam – zadaj sobie pytanie, jakie są Twoje marzenia? Zauważ, że gdy o nich opowiadasz, nawet gdy robisz to ogólnie i bez szczegółów, to opowiadasz o pragnieniu, o czymś bliskim Twoim wartościom. I właśnie ono – pragnienie staje się motywatorem pomagającym utrzymać systematyczność.

Triada systematyczności

Podstawą do rozwijania systematyczności jest dobry plan, nieodkładanie działań na później i realistyczny optymizm. Przyda się również refleksja, że sukces nie wydarza się sam, tylko osiąga się go poprzez podejmowanie decyzji, którym działaniom mówi się TAK,  a którym NIE.

Struktura planu i jego atrybuty

Działanie według planu, który zawiera sprecyzowane i wymierne zadania na drodze do celu oraz określony czasu na ich realizację tworzą bazę startową do działania. Szansę na jego powodzenie będę mieli więc wszyscy Ci, którzy będę posługiwali się mierzalnymi i konkretnymi aktywnościami zamiast ogólnymi deklaracjami działań.  Przykładowo chcąc polepszyć swoją umiejętność koncentracji w pracy zapisz w swoim planie, np. „w pierwszym tygodniu włączam uważność przy piciu porannej kawy, a podczas spacerów fotografuję detale; w kolejnym tygodniu dołączam do tego skanowanie ciała i medytację prowadzoną etc.” Skuteczność takiego konkretnego i policzalnego podejścia do celu i planowania wyraża popularna myśl Ziga Ziglara, że nie trafia się na Mont Everest krążąc po okolicy.

Opowiedzieć innym o swoim planie

Dotrzymuj obietnic sobie. Jednakże jeśli znasz swoją pomysłowość do wymyślania wymówek, które odwodzą Cię od własnych postanowień, to wciągnij innych w swój plan. Opowiedz im o nim. Możliwe też, że znajdziesz kogoś, kto dołączy do Twojego wyzwania. Wtedy łatwiej będzie Ci z utrzymaniem systematyczności. Dodatkowo możesz liczyć na pozytywny efekt wydzielonej oksytocyny dzięki wspólnocie Waszych celów i wzajemnego wspierania się. Współdziałając i wspierając się mentalnie dajesz sobie impuls do dotrzymania danej sobie obietnicy.

Nieodkładanie na później

Do najczęstszych powodów odkładania na później należą: brak czasu, lęk przed porażką, wyobrażanie sobie, że zadanie jest duże i przytłaczające, perfekcjonizm i wynikająca z niego niechęć podjęcia działania. Możliwe, że trzeba by zbadać, co kryje się za tym oporem. Warto jednak podjąć działanie chociażby w wersji mikro.

Realistyczny optymizm

Nastawienie umysłu jest ważnym elementem dla osiągnięcia powodzenia podejmowanych działań.  Najkorzystniejszym stanem umysłu jest optymizm dotyczący sukcesu oraz realizm dotyczący możliwych trudności po drodze. Warto więc mieć w myślach i jedno i drugie. Optymizm pomoże skierować uwagę na pozytywny wynik podejmowanych działań. Podniesie też prawdopodobieństwo oczekiwanego sukcesu. Natomiast realizm pomoże dostrzec fakty, przewidzieć potencjalne potknięcia, a tym samym skłoni do wysiłku. Dzięki temu ewentualne  niepowodzenie nie wytrąci z równowagi, lecz przeciwnie wspomoże wytrwałość.

Pamiętaj więc o odpowiedzeniu sobie na pytanie,  gdzie spodziewasz się trudności, bo dzięki temu uwzględnisz ten element w swoim optymistycznym planie.

Systematyka małych działań

Zrób plan, realizuj go i nawiguj do celu. W początkowym okresie wymagana jest uwaga, radzenie sobie z chęcią odpuszczenia. Wsparciem jest w takich momentach obraz siebie z przyszłości, lista korzyści i przyjazna osoba. Niezbędnym narzędziem jest plan z konkretnymi i policzalnymi działaniami określonymi w czasie. Sprytnym zabiegiem jest rozpoczynanie od drobnych zadań. Do tego docenienie siebie i pozytywne podejście osadzone w rzeczywistości. Tak wyposażeni wytrwamy w systematycznych działaniach przekształcając je w pożądane nawyki, budując swobodę w ćwiczonej umiejętności, zwiększając zakres  swoich kompetencji.