Gdy jesteśmy dziećmi, traktują na poważnie nas i nasze problemy, przychylają nam nieba, podsuwają nam smakołyki – Babcia i Dziadek. Bliscy, którzy szybko odchodzą. Zazwyczaj w rodzinie pełnią rolę starszyzny. Choć by mieć rangę starszyzny, nie trzeba być najstarszym w rodzinie.

Duch starszyzny  u menedżera 40-latka

Jeden z moich Klientów coachingowych pracował nad rozwojem swoich umiejętności menedżerskich. Ważnym elementem jego pracy coachingowej była praca nad odnalezieniem się w nowej roli. Ponieważ był to awans wewnętrzny kluczowym było uznanie swojej  wyższej rangi i świadome jej wykorzystywanie. W tym aspekcie jako wzór do pracy Klient wybrał starego wodza plemiennego. Ze zdjęcia, wyszukanego w sieci, spoglądał wódz plemienny wzbudzający respekt i zaufanie jednocześnie. Co uosabiał sobą wódz jako archetyp dla mojego Klienta menedżera?

• • Wódz szybko rozpoznawał istotę rzeczy bez pedantycznego i długiego analizowania wszystkich dostępnych danych.

• • Wódz potrafił wysłuchać wszystkich głosów w dyskusji bez preferowania głosów silnej większości.

• • Wódz nade wszystko dzielił się wiedzą i dawał odpowiedzialne zadania bez przywłaszczania sobie ważnych zadań.

W trakcie procesu coachingu menedżer świadomie  i krok po kroku wprowadzał  zachowania, charakterystyczne dla wodza, reprezentanta starszyzny, a które dla niego były istotne w procesie stawania się menedżerem.

U Dziadków

Gdy będąc dojrzałą osobą wspominamy dziadków to zdarza się, że idealizujemy ich obraz. Dzięki perspektywie czasowej wydarza się coś znacznie ważniejszego, dostrzegamy największe dary, które nam dawali –  czas, zainteresowanie i spełnianie pragnień. Potrafili pytać, a nade wszystko słuchać.  Powodowali, że jako dzieci czuliśmy się ważni, bo dostawaliśmy odpowiedzialne, „dorosłe” zadania. Pozwalali na rzeczy, na które „ normalnie dzieciom się nie pozwala”. Ich życiowa mądrość sprawiała, że stawiali wręcz sokratejskie pytania, dzięki którym rozwikłanie szkolnych dylematów stawało się proste. Mieli dar wypełniania domu zapachem pyszności, np. pączków o nieidealnych kształtach, ale o zjawiskowym smaku. Warto skorzystać z mądrych pytań babci i dziadka:

• • Co najgorszego może się wydarzyć? I co zrobić jak do tego dojdzie?

• • Co najlepszego może się wydarzyć?

• • Które z tych wydarzeń jest najbardziej realistyczne?

Tworzymy rodzinę i rodzina tworzy nas

Rodzina jest całością i tworzy system. Ma swój główny nurt i marginalne prądy. Są osoby, o których się plotkuje i są takie, o których się nie mówi, są „czarne owce” i osoby z wysoką rangą. Wyobraź sobie, że nosisz w sobie jakiś rys każdej z nich. Przy okazji Święta Babci i Dziadka, poszukaj właśnie ich w sobie:

• • Przypomnij sobie babcię lub dziadka, który/-a wzbogacił/-a Cię jako człowieka.

• • Przypomnij sobie, jak się ta osoba zachowywała się w stosunku do Ciebie?

• • Co było istotą tego zachowania?

• • W jakich sytuacjach Ty jesteś taka jak ta osoba?

• • Jak zmieniłoby się Twoje życie, gdybyś była bardziej taka na co dzień?

Częścią mojej historii jest dziadek Franek i jego „dobre z dobrym jest dobre”, powiedzenia, które określało doskonałą kombinację smaków na talerzu. Potem rozciągnęło się na inne sfery życia i jest teraz bardzo MOJE.